Rozdział 31 cz. I

/Oczami Vcik/
Byłam sama w domu. Rodzice wyszli do pracy, a Nate poszedł z El na miasto. Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi. Poszłam otworzyć. Zdziwiłam się, gdy w drzwiach zobaczyłam Zayna. Skąd on w ogóle miał mój adres?!
-Zayn?! Co ty tu robisz? - szczerze, to trochę się zdenerwowałam, nie chciałam by ktokolwiek tu przyjeżdżał.
-Cześć Vick. Stęskniłem się - powiedział, przytulając mnie.
-Udusisz mnie zaraz... - wydusiłam z siebie, ledwo mogłam złapać oddech.
-Oł... przepraszam  - poluźnił uścisk. Gdy się ode mnie oderwał zaprosiłam go do środka. Usiedliśmy w salonie, na sofie. Zrobiłam nam kawę, postawiłam na stół jakieś ciasteczka.
-To mów, co cię tu sprowadza? - spytałam, choć dobrze wiem o co mu chodzi.
-Wróć ze mną, proszę... - zrobił oczy a'la kot ze Shreka.
-Zayn, to na mnie nie działa - zaśmiałam się - nie wrócę z tobą. Powiedziałam, że wrócę po 2 tygodniach, może nie.
-Ale wszyscy się za tobą stęsknili. Brakuje nam ciebie.
-Jakoś wytrzymacie. Ale na razie koniec tematu. Opowiadaj, co tam u was?
-Nic ciekawego. Lou dalej jest z Ash, Niall z Natalie, Liam z Danielle. Ja jestem sam, a Harry...
-Nadal z Caroline - dokończyłam
-Nie.
-Nie?!
-Harry przejrzał na oczy i zerwał z Caroline. Teraz siedzi zamknięty w pokoju i użala się nad sobą. Nie raz wypłakiwał się Lou, że wie że źle zrobił.
-Dobra, dość! Chyba nie przyjechałeś tu, by przekonywać mnie, do tego bym wróciła do Harrego! - zdenerwowałam się
-Nie. Przecież to twoja decyzja, a ja ci się nie dziwię, że nie chcesz go znać.
-Okey...może skończymy ten temat i obejrzymy jakiś film? - zapytałam
-Dobra, czemu nie.
-To co, horror, komedia...
-Zdecydowanie horror.
-Tak ja też mam chęć obejrzeć jakiś dobry horror. To co wybieramy? - pokazałam Zaynowi moją, a raczej Nate'a kolekcje filmów. Wybraliśmy jeden, ciekawie się zapowiadający. Przygotowałam popcorn i coś do picia. Usiedliśmy wygodnie i oglądając film, zajadaliśmy się popcornem. W pewnych momentach, było na prawdę strasznie. Wtedy wtulałam się w siedzącego obok Zayna. Gdy film się skończył zaczęliśmy rozmawiać. Gadaliśmy o wszystkim, omijając tylko temat Harrego. W sumie to cieszę się, że Zayn do mnie przyjechał.

W pewnym momencie zdarzyło się coś, czego się nie spodziewałam. W pierwszej kolejności powróciły wszystkie nie zbyt miłe wspomnienia, ale później wszystkie te myśli wyparowały. Zayn mnie pocałował, lecz tym razem odwzajemniłam pocałunek. Nie było tak jak kiedyś. Pocałunek przeradzał się w coraz bardziej namiętny. A ja przede wszystkim nie miałam uczucia, że zdradzam Harrego. Po chwili oderwałam się od Zayna, choć chciałam żeby ta chwila trwała wiecznie. Zayn spojrzał mi głęboko w oczy. Zatraciłam się w tych jego czekoladowych tęczówkach.
-Vick...wiesz, że bardzo mi się podobasz i... bo wiesz... nie jesteś teraz z...z Harrym...więc - Zayn zawsze był nieśmiały, a teraz zdenerwował się tak, że nie mógł się wysłowić.
-Oj zamknij się już - powiedziałam i go pocałowałam. Znów poczułam te jego delikatne usta. Uświadomiłam sobie, że coś do niego czuję. Nie wiedziałam tylko, czy jest to miłość, czy tylko zauroczenie. Nie chciałam go ranić, ale teraz liczyła się dla mnie tylko ta chwila...

/Oczami Zayna/
Tyle czekałem na tą chwilę. Ona tak bardzo mi się podoba. A teraz mam u niej szansę. Cieszę się z tego, że Vick nie jest już z Harrym. Wiem, nie powinienem. W końcu to mój przyjaciel, wiem że on ją nadal kocha. Ale za bardzo mi na niej zależy, by nie wykorzystać tej szansy i nie spróbować być z nią. Kto wie, może nam się uda?
-Co powiesz na mały spacer? - zaproponowałem
-Świetny pomysł - odpowiedziała

---------------------------------------------
Wiem, krótki i beznadziejny...
Przepraszam, że tak długo nie było nowego.
Nie miałam weny, ani czasu żeby cokolwiek napisać :(

Postaram się to nadrobić :)
Mam teraz czas na pisanie, więc nowy rozdział może pojawić się nawet jutro ;]
Ale nic nie obiecuję.

Dziękuje za tyle komentarzy pod poprzednim rozdziałem xD
Oraz za tyle wejść na bloga :]